راز سنتز ویتامین c در گیاهان

زیست شیمیدانهای آمریکایی آنزیمی را شناسایی کرده اند ،که در سنتز ویتامین c در گیاهان موثر است. دانشمندان ucla و کالج دارموت بر این باورند که کشف آنها توضیحی بر فرایند ده مرحله ای تبدیل گلوکز به ویتامین c در گیاهان است.

استیون کلارک ، استاد شیمی و زیست شیمی ucla میگوید : اگر ما بتوانیم روشهایی در جهت افزایش فعالیت این آنزیم پیدا کنیم، مهندسان کشاورزی میتوانند تولید ویتامین c را در گیاهان افزایش دهند و فراورده های بهتری به عمل آورند . این کشف مانند دست یابی به طلاست ، زیرا شانس بهبود کیفیت تغذیه ی انسان افزایش می یابد و مقاومت گیاهان در برابرفشاری که در نتیجه ی فرایند اکسایش تحمل میکنند ، بالاتر میبرد.

کلارک ، آنزیمی کنترل کننده به نام جی دی پی گالاکتوز فسفریلاز را کشف کرده است که به شیوه ای زیست شیمیایی سبب تولید ویتامین c در گیاهان میشود . این در حالی است که تا پیش از این پژوهش ، ویتامین c مهمترین مولکول کوچکی به شمار میرفت که سنتز آن از راه زیست شیمیایی به عنوان یک راز ، ناشناخته باقی مانده بود.

تئوری آزمایش نو بلور کردن

نو بلور کردن

هدف:1_ آشنایی با خالص سازی ترکیبات آلی سنتز شده 2_ خالص سازی ترکیبات آلی از منابعی که آن ها را استخراج می کنیم .


خلوص خوب : خلوص در حدود 98%_99% ؛ به عنوان مثال ماده ای داریم که می خواهیم خلوصش را از 95% به 98% برسانیم، اما با نوبلور کردن نمی شود ماده را از خلوص 80% به98% رساند. درواقع در مواردی کاربرد دارد که ماده خلوصش نسبتا پایین است نه خیلی پایین.


نوبلورکردن : عبارت از علمی است که در آن جامد را در حلال مناسب گرم حل می کنیم سپس حلال را میگذاریم تا به دمای پایین برسد البته حلال باید گرم باشد .





سعی می کنیم حلالی را انتخاب کنیم که ناخالصی ها تا حد امکان در آن حل نشود.
انتخاب حلال مناسب خیلی مهم است در تعیین راندمان نوبلور کردن

خصوصیت های حلال مناسب:


1_ ماده ی جامد داخل حلال مناسب گرم شده به خوبی حل شود .
2_ نقطه ی جوش حلال پایین تر از نقطه ی ذوب جامد حل شده باشد .
مثال:


اگر نقطه ی ذوب جامد A پایین تر از مایع B باشد آنگاه در حین حرارات دادن قبل از جوش B به نقطه ی ذوب A خواهیم رسید و ماده تخریب خواهد شد.

3_ حلال در پایان نوبلور کردن به آسانی قابل جدا کردن باشد .
4_ حلال ارزان باشد ، سمی نباشد و آتش گیر هم نباشد .
5_ ناخالصی های موجود در کنار ماده ی جامد اصلی در حلال گرم شده اصلا حل نشود .

ماهیت ناخالصی ها :
1_ محلول: آیا ناخالصی ها را می توانیم با مواد دیگر جذب کنیم ، دنبال موادی که خاصیت جذب دارند می گردیم که واکنش نداشته باشند ، اما اگر داشته باشند باعث افزایش ناخالصی و کاهش راندمان می شوند .
2_ نامحلول: کافی است از صافی بگذرانیم .

در انتخاب حلال مناسب از ذوج حلال ها هم استفاده می شود .
قطبیت حلال ها از ثابت دی الکتریک تعریف می شود . هر چه ثابت دی الکتریک بیشتر، قطبیت بیشتر

آب با هگزان مخلوط نمی شود ، متان با استون میشود .
استفاده از تست حلالیت :
برای آن معمولا 4 ظرف کوچک بر می داریم ، در آن ها از حلال های مختلفی استفاده می کنیم ، گاهی اوقات با یک بار آزمایش به نتیجه می رسیم ، اما گاهی می بینیم که جسم جامد در هر چهار حلال حل شده است که در این موارد از حلال های مخلوطی مثل آب و متانول و ... استفاده می کنیم .

زغال فعال شده : هر ماده ای که در طبیعت هست و حاوی کربن است مثل چوب ، طی یک سری پروسه ها به یک زغال فعال شده تبدیل می شود .
چوب----می سوزانیم-----> زغال معمولی ----فعالش می کنیم----> زغال یا کربن فعال شده
(زغال بوی مواد غذایی را می گیرد و به عنوان بو گیر جذب سطحی می کند)
مساحت 1 گرم زغال فعال شده 500 متر مربع می باشد .
اگر زغال فعال شده را بیشتر بریزیم امکان دارد که مقداری از مواد محلول را به خود جذب کند .
تعداد مولکول هایی که ناخالص محلول هستند خیلی کم است پس زغال به سمت ذرات نامحلول رفته و آن ها را هم جذب می کند .
نکته : باید سعی کنیم که جسم جامد و حلال در هم ادغام شوند . که معمولا به دو شرط اکتفا می کنند :1_ جامد از بین نرود 2_ مطمئن هستیم که ماده ی جامد اصلی در داخل حلال حل شده است .

مکانیسم :در حین این که عمل نو بلور کردن اتفاق می افتد گرما آزاد می شود یعنی گرمازا است


به محض این که در اثر تشکیل بلور گرما آزاد شد مقداری از محلول تبخیر می شود و محلول به یک محلول اشباع تبدیل می شود .

می توانیم آن را داخل یخ بگزاریم تا به سرعت سرد شود اما مشکل آن این است که بلورها قسمت اعظمشان به صورت رسوب تشکیل خواهند شد .
رسوب: هر ماده ی جامدی که بی شکل باشد .
دلیل این که می خواهیم بلور های یک شکل بدست آوریم این است که یکی از وسایل شناسایی بلور ها شکل ظاهری آن ها است .
مواد دارویی بسیار پیچیده را هم از این طریق بدست می آورند .

مراحل آزمایش:
مرحله ی اول : حل کردن جامد داخل حلال
مرحله ی دوم : صاف کردن محلول از ناخالصی هایش ، می توانیم از زغال فعال شده استفاده کنیم که باید به صورت گرم باشد ، از قیف و صافی برای جدا کردن استفاده می کنیم .
مرحله ی سوم : سرد کردن محلول، که باید آهسته باشد .
مرحله ی چهارم : جدا کردن محلول مادر از بلور های ماده ی جامد ، در کنارش رسوب هم تشکیل می شود .
مرحله ی پنجم: خشک کردن ماده ی جامد .

سوالات مطرح :
دلیل شستن ارلن چیست ؟ از بین بردن ناخالصی های موجود در ارلن .
اگر زغال فعال شده را در حالت جوش بریزیم مایع سر ریز می شود چرا؟ چنانچه مایع ها تا بالاتر از نقطه ی جوششان حرارت داده شوند ممکن است عمل جوش با تاخیر صورت گیرد ، که در صورت بر طرف شدن عامل تاخیر جوش مایع با حالت انفجاری شروع به جوشیدن می کند . در اغلب موارد این عامل مهم خطر را می توان با اضافه کردن سنگهای جوش (تکه های کوچک صیقل نشده سفال یا امثال آن ) از بین برد .
اگر سرعت صاف کردن محلول مادر کند باشد چه اتفاقی می افتد ؟ بلور در صافی تشکیل می شود .
چرا تشکیل بلور های مجدد دیر اتفاق می افتد ؟ چون تشکیل هسته ی اولیه ی بلور دیر اتفاق می افتد و از طرفی فوق اشباع شدن دیر اتفاق می افتد و همچنین اگر حلال زیاد باشد رساندن محلول به فوق اشباع طول می کشد.

چرا باید حلال را نه کم و نه زیاد ریخت؟ اگر حلال زیاد باشد رساندن محلول به فوق اشباع طول می کشد و اگر حلال کم باشد مقداری از جامد اصلی ، اصلا حل نمی شود .
منبع:سایت علمی نخبگان جوان

آزمایشگاه شیمی تجزیه 1

جلسه 1: محلول سازی

• جلسه 2: آزمایش اسیدیمتری
• جلسه 3: آزمایش آلکالیمتری
• جلسه 4: آزمایش تیتراسیون رسوبی (آژانتومتری به روش موهر)
• جلسه 5: آزمایش اندازه گیری غلظت -Cl-,Br به روش ولهارد
• جلسه 6: آزمایش تیتراسیون اکسید و احیا یدومتری
• جلسه 7: آزمایش تیتراسیون کمپلکسومتری اندازه گیری Ca,Mg
• جلسه 8: آزمایش اندازه گیری نیکل توسط دی متیل گلی اکسایم (تجزیه وزنی)
• جلسه 9: آزمایش تیتراسیون کمپلکسومتری برگشتی اندازه گیری نیکل

یونیزاسیون با لیزر

یونیزاسیون با لیزر تجزیه مواد جامد بدون حل کردن آنها همواره مورد توجه شیمیدانان تجزیه بوده است. از زمان توسعه طیف سنجی استفاده از جرقه به عنوان روشی برای ایجاد یون بدون حل کردن نمونه‌ها دانشمندان در پی کشف روشهای کاربردی‌تر بوده‌اند. امروزه با پیشرفت لیزر ، برانگیختگی با لیزر و تجزیه جرمی یونهای ایجاد شده بیشتر مورد توجه قرار گرفته است، در حالیکه در روش جرقه باید نمونه‌ها به اجزایی با رسانش گرمایی تبدیل شوند. با استفاده از لیزر به چنین مرحله‌ای نیاز نخواهد بود.
تاریخچه

استفاده از لیزر به عنوان یک منبع تولید یون از سال 1960 مورد توجه دانشمندان بوده است. اولین مطالعات در این زمینه شامل تبخیر گرافیت ، تبخیر زغال سنگ با لیزر القایی برای طبقه‌بندی انواع زغال سنگها ، تجزیه عنصری فلزات ، اندازه گیری نسبت ایزوتوپی و ... بوده است. در سال 1969 با استفاده از تحقیقات فوق استفاده از لیزر به نمونه‌های زیست شناختی گسترش یافت و در سال 1970 یونهای مولکولی از نمکهای غیر فرار آلی با استفاده از لیزر ایجاد شدند.
مکانیزم یونیزاسیون با لیزر

مکانیسم تشکیل یون در اثر تابش پرتو لیزر به جامدات تاکنون بخوبی درک نشده است، اما نتایج بدست آمده از آزمایشهای مختلف با لیزرهای گوناگون نشان می‌دهد که طول موج لیزر عامل مهمی در یونیزاسیون نیست، بلکه آن چیزی که اهمیت دارد مدت و شکل ضربانهای لیزر است. کارایی یونیزاسیون با چگالی لیزر تغییر می‌کند.

عامل مهم دیگر تغییرات کارایی یونیزاسیون برای عناصر مختلف در یک بافت خاص می‌باشد. نمونه مورد آزمایش در خلا قرار داده شده ، با فعال نمودن لیزر برانگیخته ، نمونه مورد نظر تبخیر شده و ایجاد میکروپلاسمایی می‌کند که شامل تکه‌های خنثی همراه با یونهای مولکولی ، عنصری و تکه‌های یونی با بار واحد خواهد بود.
مراحل یونیزاسیون با لیزر

1. یونیزاسیون مستقیم جسم جامد توسط پرتو لیزر
2. دفع سطحی و یونیزاسیون جسم جامد در منطقه نزدیک به ضربان لیزر
3. یونیزاسیون سطحی
4. واکنشهای یون - مولکول در فاز گازی
5. انتشار ذرات خنثی بر حسب تشکیل یون
   
   یونیزاسیون با لیزر

یونیزاسیون مستقیم در منطقه ای اتفاق می‌افتد که دمایی ما بین 3000 تا 6000 درجه سانتیگراد دارد. بنابر این تنها یونهای اتمی و تکه‌های مولکولی کوچک در این مرحله تولید می‌شود. مرحله 2 در منطقه‌ای با گرادیان گرمایی بالا انجام می‌شود. این منطقه توسط امواج ضربه‌ای حاصل از برخورد پرتو لیزر با پلاسما تحت تاثیر است و یونهای با وزن مولکولی بالا و اجزای خنثی از این منطقه ساطع می‌شود. با اینکه این منطقه دارای دمای پلاسما نیست اما واکنشهای حالت جامد که در این منطقه اتفاق می‌افتد در گسترش یونها موثر می‌باشد. یونیزاسیون سطحی در منطقه نزدیک به پرتو لیزر اتفاق می‌افتد.

در مورد اهمیت مراحل 4 و 5 هنوز جای سئوال باقی است. انتشار یونی از مناطق نزدیک ضربان لیزر همزمان با تابش لیزر روی نمونه اتفاق می‌افتد و بعد از خاموش شدن لیزر هم ادامه دارد. بنابر این یک انتقال فاز بین یونهای ثانوی و آنهایی که از ضربان لیزر حاصل می‌شوند بوجود می‌آید. چون یونیزاسیون مرحله‌ای با انرژی بالاتر نسبت به انتشار اجزا خنثی است. انتشار اجزای خنثی نیز احتمالا پس از اتمام انتشار یونها از نمونه ادامه خواهد یافت.

بعد از انجام یونیزاسیون با استفاده از روش طیف سنجی جرمی نمونه ، شناسایی خواهد شد

درباره ی باتری خودرو

درباره باتری خودرو ( ماشین ، اتومبیل )
تعریف باتری
باتری ، منبع ذخیره نیروی الکتریسیته جهت زدن استارت در موتور و تامین جرقه شمع و استفاده از روشنایی می‌باشد.
تاریخچه باتری
اختراع چرخ نقطه عطفی بود در جهت طراحی و ساخت خودرو . نخستین نشانه‌ها از اختراع چرخ مربوط می‌شود به 3500 سال قبل از میلاد مسیح. نیاز انسان به ارتباطات و ایجاد شبکه‌های حمل و نقل یکی از موفقیت‌های اساسی در یکصد سال اخیر است. چیزی که در روزهای اولیه برای تولید ‌کنندگان اهمیت داشت عمدتا تولید ماشینهایی بود که حرکت کنند. امروزه راحتی و آسایش راننده و مسافرینش از اهمیت زیادی برخوردار است.

ماشین مدرن با صدها قسمت فعالش، مکانیسم پیچیده ای است و نوجوانان تحت تاثیر ماشین چه حقیقی باشد و چه اسباب بازی شگفت زده می‌شوند ، از اینرو اتومبیل صرفا یک وسیله مسافرت نیست بلکه وسیله‌ای جهت سرگرمی است.
تاریخ اتومبیل در قرن حاضر از پیشرفت‌ها و بدعت‌های دائمی برخوردار بوده‌است.
از میان لیست بسیار طویل یک مورد باتری خودرو است. برای اینکه پس از مکش و تراکم ، عمل احتراق انجام شود نیاز به جرقه الکتریکی شمع می‌باشد. در نتیجه برای بوجود آمدن این جرقه به تجهیزاتی چون باتری ، کابل ، استارت ، دینام ، کوئل ، دلکو ، وایر ، شمع و سوئیچ نیاز است.
اجزا تشکیل دهنده باتری
جعبه باتری
جعبه باتری را به شکل مکعب مستطیل از جنس لاستیک و یا پلاستیک می‌سازند و باید در مقابل حرارت حاصله از فعل و انفعالات شیمیایی باتری و ضربه ، مقاوم بوده و در برابر عبور جریان الکتریسیته ، عایق خوبی باشد.
جعبه باتری بصورت خانه خانه ساخته شده و کف هر خانه دارای حوضچه‌هایی برای ته نشین شدن ذرات جدا شده از صفحات باتری و جلوگیری از اتصالات صفحات بیکدیگر می‌باشد. در صورتی که رسوبات یا لجن‌ها سطحشان بالا بیاید باعث اتصال کوتاه صفحات باتری شده و در نتیجه کاهش قدرت باتری را سبب می‌شود.
خانه باتری هر جعبه دارای تعدادی خانه جدا از یکدیگر می‌باشد. هر خانه حدود 2.2 ولت برق تولید می‌کند. اگر تعدادی صفحه مثبت و منفی داخل خانه باتری قرار دهیم و الکترولیت "اسید سولفوریک" بریزیم و ولت متر در مدار قرار دهیم 2 تا 2.2 ولت را می‌توانیم اندازه بگیریم. لذا برای باتری 6 ولت ، به سه خانه نیاز است.
صفحات باتری
در هر خانه سه صفحه مثبت ، منفی و عایق وجود دارد. تعداد صفحات منفی یکی بیشتر از صفحات مثبت می‌باشد به هر یک از صفحات مثبت و منفی پلیت می‌گویند. پس اگر خانه باتری 19 پلیت داشته باشد ، 9 عدد آن صفحه مثبت و 10 عدد صفحه منفی است. این عدد روی باتری نوشته می‌شود.

صفحات مثبت: صفحات مثبت از جنس پراکسید سرب PbO2 می‌باشد. ابتدا صفحات را از جنس سرب و آنتیموان بصورت مشبک ساخته و بعد ، از اکسید فعال شده پر می‌کنند.
صفحات منفی: عین صفحات مثبت بوده ، با این تفاوت که ماده فعال ‌شده آن "سرب اسفنجی" می‌باشد.
صفحات عایق: برای جلوگیری از اتصال صفحات مثبت و منفی بیکدیگر ، بین صفحات یک عایق از جنس پلاستیک یا میکا یا فیبر قرار می‌دهند. صفحات عایق از یک طرف صاف و از طرف دیگر دارای همبستگی هایی هستند. طرف برجستگی به طرف صفحه مثبت است تا اسید سولفوریک بهتر با صفحه مثبت فعالیت داشته باشد.برجستگی صفحه عایق اجازه می‌دهد ذرات جدا شده از صفحه مثبت به ته باتری هدایت و از اتصال کوتاه صفحات جلوگیری شود.
اتصال خانه‌های باتری بیکدیگر
ولتاژ باتری تعداد خانه‌های باتری را تعیین می‌کند. اگر بخواهند مقدار آمپر باتری را زیاد کنند تعداد صفحات مثبت و منفی هر خانه را زیاد می‌کنند. پس از این که صفحات هر خانه ، داخل آن قرار داده شد خانه‌های باتری را به صورت سری بیکدیگر وصل کرده که در نتیجه در کل خانه‌ها ، یک قطب مثبت آزاد و یک قطب منفی آزاد می‌ماند که آنها را بصورت مخروط ناقص از جنس سرب ریخته گری نموده و قطبهای اصلی باتری نامیده می‌شود.
تشخیص قطبهای باتری از یکدیگر
قطب مثبت قطورتر از قطب منفی است.
قطب مثبت با علامت (+) و قطب منفی با علامت (-) مشخص شده‌است.
قطب مثبت با علامت POS یعنی مثبت و قطب منفی با NeG یعنی منفی مشخص می‌شود.
هیدرومتر یا اسید ‌سنج باتری
هیدرومتر از یک لوله استوانه‌ای که یک سر آن به لوله باریک لاستیکی و سر دیگر آن به یک گوی لاستیکی توخالی وصل می‌باشد، تشکیل شده‌است. داخل محفظه شیشه‌ای ، یک کپسول شناور قرار گرفته که به صورت سبز ، سفید ، قرمز رنگ آمیزی شده‌است و به صورت چگالی اسید درجه بندی شده‌است.
برای تعیین غلظت مایع داخل باتری یا ظرف اسید ، ابتدا باید گوی پلاستیکی را فشار داده تا هوای آن خارج شود و سر باریک لاستیکی هیدرومتر را داخل ظرف باتری قرار داد و سپس گوی لاستیکی را رها می‌کنیم. مقداری از مایع داخل ظرف یا باتری وارد محفظه شیشه‌ای می‌شود. کپسول مدرج طبق قانون ارشمیدس در مایع ، شناور می‌ماند. هر چه مایع رقیقتر باشد کپسول در آن بیشتر فرو رفته و هر چه غلیظتر باشد برعکس.
جدول مخصوص تعیین و شارژ باتری

درصد شارژ حدود غلظت
100% 1.299 تا 1.265
75% 1.256 تا 1.235
50% 1.235 تا 1.205
25% 1.205 تا 1.170
خیلی کم 1.170 تا 1.140
کاملا شارژ 1.140 تا .1.11


اگر محلول داخل باتری پس از شارژ کامل دارای غلظت کمتر از حد معمول است، با اضافه ‌کردن اسید به محلول این عیب را بر طرف کنید.
اگر محلول داخل باتری پس از شارژ کامل دارای غلظت بیشتر از حد معمول است، با اضافه ‌کردن آب مقطر این عیب را برطرف کنید.
اتصال باتری کمکی جهت روشن کردن موتور اتومبیل: اگر نیاز به باتری کمکی در اتومبیل باشد باید دقت کرد که به صورت موازی در مدار قرار گیرد. در صورتی که به صورت سری در مدار بسته شود، ولتاژ زیاد به ادوات برقی اتومبیل ضربه وارد می‌سازد.
نگهداری باتری
مایع الکترولیت باتری بازدید شود. در صورتی که مقدار الکترولیت کم بود، آب مقطر را تا 10 میلیمتر بالای صفحات پر کنید.
بستهای نگهدارنده باتری محکم شود تا باتری هنگام حرکت اتومبیل ارتعاش پیدا نکند و دچار سانحه نشوند.
بستهای قطب مثبت و منفی را با آچار تخت سفت کرده و در صورتی که سولفاته شده بود ، آنها را باز با آب جوش تمیز کرده و همچنین قطبهای باتری نیز تمیز شود. سپس ، بستها با آچار تخت ، محکم بسته شود.

نظریه لوئیس چیست؟

نظریه لوئیس چیست
"لوییس" ، باز را به‌عنوان دهنده زوج الکترون و اسید را به‌عنوان پذیرنده زوج الکترون تعریف کرد. تعریف لوییس شامل واکنشهایی است که در آنها هیچ یونی تشکیل نمی‌شود و هیچ یون هیدروژن یا یون دیگری انتقال نمی‌یابد. بنابراین ، تعریف لوییس کلیه واکنشهای مربوطه به یون هیدروژن ، بین اکسید یا برهمکنشهای حلال و همچنین تشکیل محصولات افزایشی اسید - باز نظیر R3NBF3 و تمام ترکیبات کوئوردیناسیون را در بر می‌گیرد.
تاریخچه
در سال 1923، "لوییس" درباره رفتار اسید و باز تعریفی را بر حسب دادن زوج الکترون و پذیرفتن آن پیشنهاد کرد. تعریف لوییس به خاطر سادگی و کارآیی وسیعش شاید بیش از تمام تعاریف دیگر بخصوص در زمینه واکنشهای آلی موارد استفاده قرار گرفته باشد.
برهمکنشهای لوییس در حلال قطبی
آنچه اکنون بیشترین توجه را به خود معطوف ساخته است، کوششهایی است که برای ارزیابی و ارتباط دادن صورت اسید و بازها صورت می‌گیرد. بسیاری از اینها در فاز گاز و تعداد بیشتری در حلالهای بی‌پروتون و ناقطبی اندازه گیری شده‌اند، به این امید که در آنها ، اثرهای حلال به حداقل برسد.
چندین روش برای سنجش قدرت اسید و باز وجود دارد. متداول این است که میزان بر همکنش یک اسید و یک باز را با آنتالپی واکنش آنها برابر بگیرند. در برخی موارد این آنتالپی با گرماسنجی مستقیم اندازه گیری شده است، یعنی برای یک فرایند آدیاباتیک در فشار ثابت ، H∆ برابر q است. این آنتالپی واکنش از اندازه گیری ثابت تعادل واکنش اسید و باز در یک گستره دمایی بدست می‌آید. اگر lnK نسبت به T \ یک رسم شود، شیب آن برابر با H/R خواهد شد.
از این رو ، روشهای تجربی گوناگونی برای اندازه‌گیری ثابت تعادل توسط روشهای طیف نور سنجی ابداع گردیده‌اند. هر جذبی که بین یکی از واکنش دهندگان (خواه اسید یا باز) و محصول افزایشی اسید- باز متفاوت باشد، یک منبع اطلاعاتی بالقوه برای مقدار ثابت تعادل است، زیرا غلظت دو گونه از سه گونه ای را که در تعادل دخالت دارند، بطور مستقیم و غلظت گونه سوم را بطور غیر مستقیم از اطلاعات مربوط به استوکیومتری واکنش بدست می‌دهد.
مثلا واکنش ترکیبات آلی کربونیل‌دار و ید را که بطور وسیع مطالعه شده‌اند، در نظر بگیرید. فرکانس جذب زیر قرمز کربونیل در محصولات افزایشی نسبت به ترکیب کربونیل آزاد جابجا می‌شود.
روشهای دیگر اندازه گیری آنتالپی واکنشهای اسید- باز
روشهای دیگر اندازه گیری آنتالپی واکنشهای اسید- باز ، مستلزم اندازه‌گیری بعضی از خواص فیزیکی است که به قدرت برهکنش آن دو بستگی داشته باشد. عموما چنین روشهایی باید با یکی از اندازه‌گیریهای نوع قبل مقایسه و درجه‌بندی می‌شوند، ولی به محض انجام این امر ، اغلب می‌توان این روشها را در مورد واکنشهایی که اندازه‌گیری‌هایشان با دیگر وسایل مشکل است، بسط داد.
یک نمونه از این کار ، مطالعه فنل به عنوان یک اسید لوییس است. فنل با بازهای لوییس بخصوص آنهایی که یک اتم دهنده با بار منفی بزرگ دارند، پیوند هیدروژنی قوی تشکیل می‌دهد. تشکیل پیوند از درون ، چگالی الکترون گروه O-H- فنل و نیز فرکانس کششی هیدروژن را در طیف زیر قرمز تغییر می‌دهد. همین که فرکانسهای یک دسته از محصولات افزایشی شناخته شده فنل- باز برای درجه بندی بکار برده شوند، تخمین مستقیم آنتالپی تشکیل محصولات افزایشی بازهایی که گروههای عاملی مشابه دارند، از روی طیف IR میسر می‌گردد.
اصول برهم کنشهای اسید- باز لوییس
"دراگو" و همکارانش ، چند راه را برای بیان آنتالپی واکنشها بر حسب پارامترهای سهیم اسیدها و بازها پیشنهاد کرده‌اند:

H∆=EAEB + CACB-
که در آنها ، H∆ آنتالپی تشکیل محصولات افزایشی اسید- باز لوییس است، CA و EA پارامترهای ویژه اسید و CB و EB پارامترهای ویژه بازند. پارامترهای E را به‌عنوان استعداد گونه‌ها برای برهمکنش الکتروستاتیکی (یونی یا دو قطبی- دو قطبی) تفسیر کرده‌اند و پارامترهای C استعداد آنها برای تشکیبل پیوند کووالانسی هستند.
از این معادله انتظار داریم، اسیدهایی که بطور الکتروستاتیکی خوب پیوند تشکیل می‌دهند (EA بزرگ دارند) ، پایدارترین محصولات افزایشی خود را با بازهایی بسازند که پیوند الکتروستاتیک تشکیل می‌دهند (چون در آن صورت ، حاصلضرب EAEB بزرگ خواهد بود). بر عکس ، اسیدهایی که بطور کووالانسی خوب پیوند تشکیل می‌دهند، معمولا پایدارترین محصولات افزایشی خود را با بازهایی بسازند که بطور کووالانسی خوب پیوند تشکیل می‌دهند.
کار این معادله در پیش‌بینی آنتالپی واکنش بسیاری از اسیدها و بازها رضایت بخش است و در واقع وقتی با اسیدها و بازهای خنثی سروکار داریم، این یک معادله برتر است


Read more: شیمی تجزیه

الکترولیت چیست؟

الکترولیت چیست ؟
محلولهای آبی حاوی یون ، الکتریسیته را هدایت می‌کنند. آب خالص ، خود به مقدار جزئی یونیده می‌شود و رسانای ضعیفی است.

(2H2O→H3O+(aq)+OH-(aq
ماده حل شده یک محلول آبی که رسانایی الکتریکی آن بیش از آب خالص است، الکترولیت نامیده می‌شود. یک الکترولیت به‌طور کامل یا به‌طور جزئی در آب یونیده می‌شود. مواد حل شده کووالانسی که در محلول فقط به‌صورت مولکولی وجود دارند، رسانایی حلال را زیاد نمی‌کنند. این نوع مواد ، غیر الکترولیت نامیده می‌شوند. در ضمن ، الکترولیت‌ها به دو دسته تقسیم می‌شوند.

الکترولیتهای قوی
این الکترولیتها در محلول آبی به‌صورت کاملا یونی هستند. چند نمونه از الکترولیتهای قوی ، عبارتند از {NaCl ، MgSO4 ، Na2SO4 ، K3{Fe(CN)6.
الکترولیتهای ضعیف
ترکیبات کووالانسی قطبی هستند که در محلول آبی ، به‌طور ناقص تفکیک می‌شوند. رسانایی یک محلول 1M از یک الکترولیت ضعیف کمتر از رسانایی محلول 1m از یک الکترولیت قوی است. چند نمونه از الکترولیتهای ضعیف عبارتند از CH3COOH ، NH3 و HgCl2.
صعود نقطه جوش و نزول نقطه انجماد
صعود نقطه جوش و نزول نقطه انجماد محلولهای رقیق الکترولیتها با غلظت معین ، متفاوت از صعود نقطه جوش و نزول نقطه انجماد محلولهای غیر الکترولیتها با همان غلظت است. چون یک مول NaCl ، شامل 2 مول یون است ( یک مول +Na و یک مول -Cl ) و خواص غلظتی به تعداد ذرات حل شده ، نه به ماهیت آنها ، بستگی دارد، انتظار داریم که نزول نقطه انجماد محلول 1m NaCl دو برابر نزول نقطه انجماد یک محلول 1m از یک غیر الکترولیت باشد.
همچنین انتظار داریم که نزول نقطه انجماد یک محلول K2SO4 ( شامل 3 مول یون به ازای هر مول K2SO4 ) با غلظت معین ، سه برابر نزول نقطه انجماد یک محلول غیر الکترولیت ( که ماده حل شده در آن به یون تفکیک نمی‌شود) با همان غلظت باشد.
"آرنیوس" در 1887 با توجه به این داده‌ها و نتایج حاصل از آزمایشهای رسانایی الکتریکی ، «نظریه شیمیایی الکترولیتها» را ارئه کرد. صعود نقطه جوش محلول الکترولیتها به‌طور نسبی ، بالاتر از صعود نقطه جوش محلول غیر الکترولیتها در شرایط تساوی غلظت آنهاست.


Read more: شیمی تجزیه